[NC CHANBAEK] ฟิคมึงและมึงเท่านั้น chapter : 46 พี่แบค

              “ไหนๆก็มาละ” ชานยอลดันแบคฮยอนออกจากอกหอมแก้มใสไปฟอดใหญ่ ก่อนจะอุ้มร่างไร้วิญญาณไปไว้ที่โซฟาผลักให้ร่างเล็กลงนอน แบคฮยอนทำจิตหลุดลอยไม่สนใจและดูไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ากำลังโดนอะไรยังไงติดใจกับไอ้สองขีดในฝันนั้นอยู่ ริมฝีปากหนาขมเม้มไปตามเรือนร่างขาวนวล เสียงลมหายใจหื่นๆทำให้แบคฮยอนสะดุ้งได้สติขึ้นมา

“อย่าาาาา เดี๋ยวพี่กูเห็น” 

ชานยอลเงยหน้าขึ้นด้วยสีหน้าไม่พอใจก่อนจะเลื่อนลงมาต่ำกว่าเดิมถกเสื้อนอนแล้วขมเม้มที่หน้าท้องแทน แบคฮยอนยังคงนอนนิ่งไม่พูดส่งเสียงหรือทำอะไรอีกเลย จนชานยอลเหลือบตาขึ้นมามองแล้วก็ต้องหยุดทำ จัดเสื้อผ้าให้เข้าที่แล้วลุกขึ้นนั่ง มองแฟนตัวเองที่กำลังทำสีหน้าไร้อารมณ์สุดๆ

“เห็นกูเจ้าชู้แบบนี้กูก็มีความรับผิดชอบนะเว้ย เรียนจบมึงท้องกี่สิบคนกูว่าไม่หรอก”

“…”

“แต่ตอนนี้คุณมึงไม่มีมดลูกเสียใจด้วยค่ะคุณแบคฮยอน”

แบคฮยอนมองหน้าชานยอลอย่างไม่เข้าใจว่าจะสื่ออะไร ก่อนจะเหลือบมองนาฬิกาเป็นเวลาตี2ครึ่ง แล้วลุกพรวดจากโซฟา ดึงมือหนาๆเข้าไปในห้องนอนปิดประตูล็อคห้องผลักไหล่หนาลงกับไปนนอนกับเตียงแล้วตัวเองก็ขึ้นคร่อมตาม

“15นาที ต้องเสร็จ” 

ชานยอลยิ้มร่าออกมากำลังจะเด้งตัวไปจูบอีกคนแต่มือสวยกลับผลักเขาให้นอนลงไปที่เดิม แบคฮยอนนั่งตักคร่อมกลางตัวยืดอกขึ้นแล้วถอดกางเสื้อเขวี้ยงลงเตียงแล้วก้มลงประกบปากหนาทันที การจูบที่มีความคิดถึงเป็นตัวช่วยดูดดึง คนที่นอนด้วยกันทุกคืนจู่ๆก็โดนแยก ก็ต้องคิดถึงเป็นธรรมดา

มือหนาเลื่อนต่ำไปบีบสะโพกอวบแล้วให้มือล้วงเข้าไปในกางเกงเพราะขากางเกงที่บานออกทำให้มือเข้าไปอย่างง่ายดาย ลูบคล้ำสะโพกสวยๆที่ขยับเลื่อนไปมา เสียดสีกับแท่งร้อนๆในกางเกง แบคฮยอนไม่เคยทำแบบนี้ ไม่เคยเลยสักครั้งตั้งแต่มีอะไรกันมา แต่ตอนนี้เหมือนกำลังมีอารมณ์มากๆในระดับนึง

เล้าโลมกันยังไม่หายคิดถึงแบคฮยอนก็ยกเอวขึ้นถอดทั้งกางเกงตัวเองและกางเกงอีกคนอย่างรวดเร็ว แก่นกายที่ยังไม่ทันจะพร้อมดี เห็นแบบนี้ก็หงุดหงิดไม่เบา แบคฮยอนถอยตัวลงไปต่ำกว่าเดิมแล้วใช้ปากของตัวเองเป็นตัวกระตุ้นให้มันพร้อมกับกิจกรรม ชานยอลที่นอนมองด้วยหัวใจเต้นแรง เขาแถบไม่ต้องทำอะไร แบคฮยอนทำให้หมดทุกอย่าง โคตรจะเหมือนฝันเลยรอเวลานี้มานาน

ลิ้นร้อนๆมาเจอกับแท่งเอ็นอุ่นไม่นานก็ติดไฟพร้อมเริ่มกิจกรรมแบคฮยอนกลับมาขึ้นคร่อมอีกครั้งแล้วก่อนจะจับแก่นกายให้จ่อที่ปากทาง มันยากลำบากมากสำหรับการทำอะไรคนเดียวใบหน้าสวยบูดเบี้ยวกับความเจ็บที่ช่องทางที่ไม่ได้เตรียมอะไรมาก่อน

“ฮื้อออ” เสียงแห่งความเจ็บเริ่มส่งเสียงดังขึ้นชานยอลจึงให้มือตัวเองประคองแก่นกายไว้ค่อยๆดันเข้าไปและอาศัยจังหวะเผลอสะโพกหนาก็เด้งสวนขึ้นมาแบบพรวดเดียวมิดด้าม

“เจ็บอ่ะ” ชานยอลขมวดคิ้วสงสัยกับความเจ็บของแบคฮยอนเล็กน้อย เพราะครั้งก่อนๆแบคฮยอนไม่มีแสดงอากการว่าจะเจ็บขนาดนี้ เห็นท่าไม่ดีร่างสูงก็ชันตัวลุกขึ้นมากอดร่างเล็กเอาไว้ โดยที่แบคฮยยอนนั้งทับเกยตักอยู่ เขาหวังว่าอ้อมกอดที่อบอุ่นจะทำให้บรรเทาความเจ็บได้บ้าง

ใบหน้าสวยเชิดชูขึ้นมองเพดานเมื่อสันกรามกำลังถูไถอยู่ที่ซอกคอตอหนวดที่กำลังขึ้นยิ่งทวีคูณความเสียวซ่านเป็นเท่าตัว แบคฮยอนเผลอตวัดสายตาไปเห็นนาฬิกาบนพนังผ่านไปห้านาทียังไม่เริ่มถึงไหน แบคฮยอนกลั้นใจขยับสะโพกถึงแม้มันจะเจ็บปวดก็ตาม แต่มันก็คงจะเหมือนกับครั้งที่เดี๋ยวก็ชินเอง

แค่ขยับเบาๆชานยอลก็กับสติแตกมันแน่นกว่าเดิมและเสียวกว่าเดิม มือหนาทั้งบีบทั้งตีก้นงอนที่กำลังขยับเอวบนแท่งร้อน ชานยอลลืมตาจากความเสียวก้มต่ำมองสะโพกที่กำลังขยับเข้าออก เขาก็เพิ่งรู้ว่าแบคฮยอนเอวดีขนาดนี้ ทั้งหมุนทั้งขวงจนเขาเสียวซ่านไปหมด

เกิดอะไรขึ้นกับแบคฮยอน

“ซี้ดดดด …. โคตรเด็ด”

พูดเสร็จก็ตีก้นงอนดังป้าบดังไปด้วยห้อง จังหวะเข้าออกที่มีความคงทีไม่เร็วไม่ช้าไป แต่ลีลาของแบคฮยอนทำให้ชานยอลเสียวแทบจะขาดใจ 

แก่นกายเล็กถูกมือหนากอบกุมชักรูดเพียงไม่กี่ครั้งน้ำมาก็ไหลออกจากกระเด็นเกือบตีขึ้นหน้า เสียงลมหายใจที่ดังถี่แสดงถึงอาการสำเร็จความใคร่มันใกล้หู จนชานยอลขนลุกไปหมด แบคฮยอนเสร็จไปก่อนก็เหลือชานยอลที่ยังตาปรือกับสัมผัสที่เสียวซาน ตลอดเวลาเกือบสิบนาทีที่สะโพกสวยกระเด้าไม่หยุด เห็นอีกคนเชิดหน้ากัดปากแบคฮยอนก็ยิ่งกระแทกเน้นและลึกกว่าเดิมจนหน้าท้องเบียดแนบชิด

ชานยอลแทบทรงตัวไม่อยู่กับลีลาของอีกคน แบคฮยอนยังคงอัดสะโพกลึกและเน้นถึงแม้น้ำพันธุ์ข้นๆที่ถูกปล่อยเข้าไปในช่องทาง เขาไม่สนใจว่าจะย้อยลงมายังไงความรู้สึกแบบที่มีอะไรฉีดเข้ามามันฟิน กว่าอะไรทั้งนั้น

ชานยอลแทบจะหงายหลังลงเตียงแต่แบคฮยอนรั้งต้นคอเขาเข้ามาจูบสอดลิ้นแล้วไปในโพรงปากแล้วละเลงไปทั่ว ดูดดึงริมฝีปากจนหนำใจแล้วผลักชานยอลลงไปนอนกับเตียง แบคฮยอนหันหน้าไปมองนาฬิกาผนังอีกครั้งเหลือเเวลาอีก2นาที แบคฮยอนตัวสินในถอนแก่นกายออก ถอยร่างลงไปให้ปากครอบแก่นกายอุ่นที่เต็มไปด้วยน้ำพันธุ์ ให้ลิ้นเลียทั้งแต่โคนจรดปลายและใช้มือช่วยชักเพื่อความแน่นอนว่ามันออกมาหมดแล้ว ชานยอลอ้าปากค้างเหมือนกำลังช็อคกับสิ่งที่เกิดขึ้น ความร้อนแรงที่ไม่มีใครเทียบ หัวใจของชานยอลเต้นแรงรู้สึกเหมือนตอนมีเซ็กส์ครั้งแรก

“เป็นไรเนี่ย” ชานยอลถามด้วยเสียงแหบพร่าไร้สติไร้เรี่ยวแรง ต่างจากแแบคฮยอนที่ยังมีสีหน้าปกติเหมือนไม่รู้สึกอะไร กิจกรรมเมื่อครู่แบคฮยอนเป็นคนคุมเกมทั้งหมด แต่กลับดูเหนื่อยไม่เท่าชานยอล

“ยิ้มไร”แบคฮยอนหันไปมองหน้าชานยอลที่นอนอยู่แล้วยิ้มเลยถามขึ้นมาแต่ชานยอลไม่ตอบกลับยิ้มหนักกว่าเดิม

[^ o ^]

“ชอบอ่อ” แบคฮยอนหยักคิ้วงถามอีกฝ่ายไม่ต้องตอบก็รู้จากพฤติกรรมที่ยิ้มหนักกว่าเดิม สายตาชานยอลดูเว้าวอนขออีกรอบซึ่งแน่นอนแบคฮยอนไม่เอาแล้ว ทำหน้านิ่งไม่ใช่ว่าไม่เหนื่อยนะ แต่มันรู้สึกสบายตัวมากกว่าจะเหนื่อย

“พี่แบคฮยอน ผมอยากได้อีก”

“นอนไป จะกลับห้องละ”



อ่านต่อได้ที่ https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1401241&chapter=48

[NC CHANBAEK] ฟิคมึงและมึงเท่านั้น Chapter : 44 เมียเพื่อน

          

                  ทันทีที่ถึงห้องไม่พูดพร่ำทำเพลงร่างสูงตรงดิ่งไปกอดรัดฟัดเหวี่ยงร่างเล็ก

           แบบที่อีกคนไม่ทันตั้งตัวไม่รู้ไปมีอารมณ์มาจากไหนเพิ่งปล่อยไปแท้ๆ 

          มือหนาขย้ำร่างอวบๆไปอย่างไม่หยั่งจนอีกคนขมวดคิ้วด้วยความเจ็บน้อยๆ 

                  ทั้งสองคนกอดรัดฟันเหวี่ยงไปถึงห้องนอนเสียงลมหายในทั้งสองคนดังไปทั่วห้อง

        ชานยอลถอดเสื้อผ้าทั้งของตัวเองและของแบคฮยอนออกอย่างรวดเร็วไม่มีการเล้าโลมอะไร

        รู้ตัวอีกทีแบคฮยอนก็อยู่ในท่าคลานเข่าห้นก้นรอแท่งอุ่นๆจ่อเสียบ"ม่ยากเกินที่จะเข้าไป

       ถึงแม้จะไม่มีน้ำหล่อลื่นแต่มันแสบไม่น้อยสำหรับแบคฮยอน สะโพกหนาขยับเข้าออกอย่างช้าๆ

       ก่อนจะเร่งจังหวะเมื่อรู้สึกว่าข้างในมันเริ่มขยับง่ายขึ้น 

                “โอ้ย…ซีดดด” 

               จังหวะการขยับสะโพกที่กระแทกแรงผิดปกติจนแบคฮยอน

       ต้องส่งเสียงร้องออกมาทั้งจุกและทั้งเจ็บอีกทั้งยังโดนมือใหญ่ขยับก้นอยู่ไปมา

                                                

             “ชานยอล…บะเบาๆ โอ้ยย” ร่างสูงหลับหูหลับตากระแทกไม่ฟังคำขอร้องอีกคน

        มันน่าแปลกที่ชานยอลไม่ได้ส่งเสียงครางออกมาเลยสักนิด

        ไม่มีการเล้าโลมไม่มีความอ่อนโยน 

  

             “อื้อออออ โอ้ยไอเหี้ยยย” 

             "เป็นเหี้ยไรเนี้ย” 

             แบคฮยอนด่าลั่นเมื่อมันแรงและเจ็บจนมือไม้อ่อนไม่มีแรงจะค้ำกับเตียง 

       แบคฮยอนหันหน้าไปหาอีกคนที่กระแทกเอาๆไม่สนใจ เพียงแค่เสี้ยววิที่ได้มองตากันไม่ต้องพูดก็รู้

       ว่าเกิดอะไรขึ้น 

                    ชานยอลกำลังหึงเขา...

                  

                “ไรมึง..” 

               “หุบปาก" น้ำเสียงเรียบๆกับการกระทำรุนแรงทำให้แบคฮยอนหัวร้อนสุดๆ
         ไม่มีอารมณ์จะสำเร็จ ความใคร่อะไรทั้งนั้น 

         

                 “ซี้ดดดดดด”แบคฮยอนแนบหน้ากับหมอนหมดแรงจะพยุงตัวระบมไปหมด 
         มันวูบวาบไปทั้งร่างกาย

                     
               “ทำไมต้องไปต่อปากต่อคำกะมันด้วยว่ะ” 

                          
              “ก็ไม่ได้คิดไรป่ะ” 

                            
              “กูไม่ชอบ/อื้ออ” 

                      
             เสียงครางของอีกคนดังขึ้นเมื่อโดนกระแทกอย่างแรง ชานยอลค่อยๆผ่อนจังหวะ

     ถอนแก่นกายออกจากช่องทางสีแดงๆนั้น ได้จังหวะที่แบคฮยอนหันตัวกลับลุกขึ้นผลักไหล่หนา

    ราบลงกับเตียงแล้วยกสะโพกขึ้นคร่อม 

         

                    
              “กูก็ไม่ชอบเหมือนเวลาไปเอากะใครเหมือนกัน คิดว่ากูไม่รู้หรอ”

    พูดจบสะโพกสวยก็กดทับแก่นกายจนมิดด้ามพร้อมกับมือหนาสองข้างที่ขย้ำก้นนุ่มทั้งนอนข้าง 

                  

             “รู้ว่าแฟนกูไม่ได้โง่ และก็รู้ว่าเพราะอะไรกูถึงเป็นแบบนั้น” 
แบคฮยอนกรอกตาไปมาเขินที่อีกคน รู้ว่าเขาแอบฟังอยู่ที่ประตู 

       

       

            “เจ๋าๆละกัน” 

             “ไม่เจ๋าเว้ยยยยยยย”

                       
             สะโพกสวยเริ่มจับขึ้นลงอย่างเร็วจนเกิดเสียงกระทบกับเนื้อก้องห้องนอน แรงความหึงหวง

   และโมโหของทั้งสองคนต่างลงกันที่ความใคร่ของตัวเอง มือใหญ่ขย้ำสะโพกสวย

  แล้วเด้งสะโพกสวนกลับ อย่างไม่มีใครยอมใครทั้งสองคนห่างจากเรื่องนี้มาพอสมควร

  หลังจากผ่านเหตุการณ์นั้นมาชานยอลก็ไม่กล้าคิดจะแตะแบคฮยอนเลย 

   พอถึงโอกาสทีก็ไม่ใช่แค่ชานยอลเท่านั้นที่อึดอัดอยากปลดปล่อย แบคฮยอนก็ไม่ต่างกัน 

           “แล้วเลิกได้ปะละ” ชานยอลเบ้ปากทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ตั้งหน้าตั้งตาสวนสะโพก ยิ่งทำให้

   แบคฮยอนโมโหเข้าไปใหญ่ ถึงแม้จะบอกว่าไม่ได้ตั้งใจแต่ก็ไม่คิดจะปรับปรุงตัวนี่มันยังไงกันแน่ 

   เห็นอีกคนทำหน้าเหวี่ยงขมวดคิ้วร่างสูงออกสียงลุกขึ้นพลิกตัวเองให้ไปอยู่ข้างบนแทน 

  ทำให้แบคฮยอนหน้าเสียเพราะตัวเขาลอยกลางอากาศเหมือนจะตกเตียง 

         ไปอ่านฟิคต่อที่ --> https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1401241&chapter=46

         

[NC CHANBAEK] ฟิคมึงและมึงเท่านั้น Chapter : 44 เมียเพื่อน

                   “ทำให้กูเสร็จแล้วเดี๋ยวกูให้กิน” ข้อต่อรองสุดจัญไรแบคฮยอนได้แต่คิดในใจ‘ก็แค่เงี่ยนละหว่า’ ชานยอลผละใบหน้าออกมายืนตัวขึ้นแล้วถอดกางเกงออกแท่งแข็งๆก็ดีดชี้หน้าแบคฮยอนมองอย่างกล้าๆกลัวๆไม่คิดว่าจะต้องทำจริงๆ 


                    ชานยอลหยิบแก่นกายขึ้นมาตีริม ฝีปากสีสดร่างเล็กหันหน้าหนีเมื่ออีกคนพยายามจะยัดมันเข้าไปทั้งๆที่เขายังไม่พร้อมแต่มือร้อน ยกขึ้นกลางอากาศจับศรีษะเล็กให้เผชิญหน้ากับแท่งร้อนแล้วดันเข้าไปที่รอยแยกจนกลีบปาก เปิดรับสิ่งแปลกปลอมเข้าไป 

                           “อื้ออออ”  เสียงอืออึงในลำคอดังออกมาคิ้วสวยขมวดไม่พอใจตั้งแต่คบกันมาชานยอลไม่เคยทำแบบนี้นี่มันจะบังคับกันเกินไปแล้วละเคยเห็นแต่ในหนังที่โดนจิกหัวแบบนี้ไม่คิดว่าต้องมาโดนจริงๆ 


                   สะโพกหนาขยับเข้าออกให้แก่นกายถูกับเพดานปากร้อนๆถึงแม้สีหน้าแบคฮยอนจะ    แสดงออกมาว่าไม่พอใจแต่กลับออกแรงดูดจนอีกคนเงยหน้าครางด้วยความเสียวมือหนาเริ่มลดระดับ   ลงเมื่อแบคฮยอนกลายเป็นคนคุมจังหวะลิ้นสีแดงสัมผัสแกนกายตั้งแต่โคนยันสุดปลายมือเล็กทั้งสองก็คอยขย้ำก้อนกลมๆทั้งสองไปด้วย เขาเป็น ผู้ชายเหมือนกันย่อมรู้ดีว่าจุดเสียวมันอยู่ตรงไหน 



                ร่างเล็กสำลักหน้าแดงเมื่อแท่ง ร้อนลงไปลึกถึงคอหอยผละริมฝีปากออก ตามด้วยน้ำลายที่ยืดย้อยตามมาร่างเล็กไม่สนใจเช็ดมันด้วยหลังมือก่อนจะอ้าปากรับแท่งเอ็นร้อนนั้นเข้าไปอีกรอบ ร่างสูงก้มต่ำมองศรีษะที่อยู่เบื้องล่างกำลังขยับเข้าออกยิ่งเห็นก็ยิ่งเสียวยามที่โดนกระพุงแก้มทั้งสองบีบรัดทำให้เขาต้อง เกร็งอยู่เรื่อย

                           "ไปทำไรมา”
                          
                           “หือ?”

                        
                         “ทำไมมันใหญ่ขึ้นวะ” 
                 
               แบคฮยอนพูดอย่างหงุดหงิดไม่ใช่เรื่องดีเลยถ้าขนาดมันจะใหญ่ขึ้นไม่ใช่เรื่องน่ายินดีสำหรับ
     เขาสักนิด แต่ขณะที่อีกคนกำลัง ยิ้มอย่างภาคภูมิใจเมื่อแฟนทัก อาจจะเพราะช่วยตัวเองบ่อย? ไม่รู้สิ

                            

                         “เร็วอีก  อ้าาาส์”
           

              ชานยอลออกคำสั่งเด้งสะโพกสวนกลับ เมื่อใกล้จะถึงฝั่งฝัน แบคฮยอนขยับทั้งหัวและมือที่ช่วยชักขึ้นลงเมื่อเสียง ครางของอีกคนเริ่มดังขึ้นแบคฮยอนก็หลับตาปี๋กลัวน้ำข้นๆจะโดนหน้าแต่หารู้ไม่มันถูก หน้าเพราะปล่อยเข้ามาในปากจนล้นออกมาตัดกับสีผิวขาวๆ แบคฮยอนเชิดหน้าถอนแก่นกายออกจากปากพร้อมกับ ประคองไม่ ให้น้ำข้นๆไม่ให้ไหลออกมาก่อนจะโดนอีกคนชักใส่สำหรับของที่เหลือ

                          


                       “นี่แหละเหล้ามึงกินไป”                      


                แบคฮยอนขมวดคิ้วแสดงสีหน้าโกรธสุดๆทั้งๆ ที่ปากก็ล้นไปด้วยน้ำของอีกคนแต่ถึงอย่างนั้น
      เขา ก็กลืนมันลงคอถึงมันจะไม่ใช่เหล้าแต่รสชาติก็ คือๆกะเหล้าอยู่เพราะชานยอลเพิ่งกินไป 
     แบคฮยอนยกหลังมือเช็ดปากก่อนจะออกแรงตีแก่นกายจนเสียงดังแปะแล้วลุกไปเข้าห้องน้ำล้าง    หน้า ชานยอลหัวเราะชอบใจก่อนจะเดินตามไปแล้วเด้งสะโพกใส่ก้นกลมทั้งที่ยังไม่ได้ใส่กางเกง    ไม่ต่างอะไรกับคนโรคจิต

                                

               “อีบ้า” 
               

           แบคฮยอนที่กำลังล้างหน้าก็ถึงขั้นล้างไป ด้วยด่าไปด้วยกับความจัญไรที่ไม่มีสิ้นสุดเสียง      ฝักบัวเปิดเพื่อร่างแกนกายที่เพิ่งออกรบ แบคฮยอนเหลือบมองร่างสูงกำลังล้างลูกชาย          
                                      

                   อยู่ๆก็เกลียดหน้าแฟนตัวเอง

                             

                  “สงครามยังไม่จบอย่างเพิ่งนับศพทหาร”     

                  ยอลหันหน้ามาพูดกับอีกคนแล้ว ปิดก็อกน้ำสะบัดแก่นกายสองสามทีแล้วยัดเข้ากางเกงรูดซิบเสร็จสรรพเดินออกจากห้องน้ำบีบก้นกลมส่งท้ายแล้วกระซิบแผ่วเบา


                         

                       “ฝึกร่อนเอวไว้เลยไอ้อ้วน”                                       

                    “หึ้ยยยยยย”     

                    

                       แบคฮยอนใช้มือทุบรัวๆที่หลังหนาแสดง อาการหมั่นไส้แบบสุดๆเกลียดทุกการกระทำ          ทุกคำพูดเกลียดมาก แต่ชานยอลไม่สนใจก่อนจะเดินออกจากห้องไปโดยไม่ลืมแก้วเหล้าออกไป         ด้วย แก้วเหล้าที่ไม่ต่างอะไรกับเบ็ด ล่อแบคฮยอนด้วยของกินอะไรก็ง่าย




  กลับไปอ่านฟิคต่อที่-->https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1401241&chapter=46